พระผูกดวงดี ณ. ปัจจุบันมีผู้บูชาควบคู่กับด้ายผูกดวง และได้ผลดีขึ้นอย่างชัดเจน มากน้อยตามความสมควรของปัญหา บางทีคงเหมือนการกินยากินตัวเดียวก็พอช่วยได้ แต่กินสองตัวมันคงช่วยให้แรงยิ่งขึ้นๆไป ส่วนหนึ่งก็อาจเกิดจากการเมตตาปรกเสกอธิษฐานจิต ที่มีมานานถึง ๓ เดือน ( ไตรมาสพรรษา ๒๕๕๗ ) ของพระครูประภัศร์ธรรมานุกูล ( หลวงพ่อเสมอ ) วัดแสวงหา ด้วย และอักขระเลขยันต์ที่มีคุณด้านนี้โดยตรงจากพราหมณ์สองเมือง พันธุรัตน์
ผมเป็นคนไม่ค่อยอยากคุยโอ้อวดอะไรนะ แต่เนื่องจากทุกวันมีคนโทรมาปรึกษาหลายท่าน หลายปีเข้าก็เยอะจนไม่รู้จะเยอะอย่างไง ก็ทำให้มีประสบการณ์และมีความรู้ทางเรื่องราวความรัก ทั้งการกระทำและการปฏิบัติตัวตามสถานการณ์ต่างๆ คุยกับคนๆหนึ่งก็เปรียบเสมือนอ่านหนังสือหนึ่งเล่ม พอหลายคนก็เหมือนหลายเล่ม ปัจจุบันคงอ่านมาหลายหมื่นเล่ม ก็ทำให้ได้ข้อคิดข้อผิดพลาดจากบุคคลต่างๆมาแนะนำได้
ของทุกอย่างก็มีดีในตัว แต่มันก็เหมือนยา มันอยู่ที่การปฏิบัติตัวของเราด้วย มันไม่มีของที่ดีขนาดให้เราไปตบหัวเขาแล้วเขาไม่เจ็บ ไม่โมโหหรอก แต่มันก็ช่วยให้มีโอกาสมีทิศทางที่ดีได้ ผมอยู่กับเรื่องพวกนี้มานาน เพราะความรักความศรัทธาและรักษาไว้ไม่ให้สูญ อาจารย์ทั้งหลวงน้าและอาจารย์พราหมณ์ต่างๆ ท่านก็หวังไว้ให้เราอนุรักษ์ เพราะเขาก็ไม่อยากจะสอนใคร ในยุคต่างๆวิชาหลายๆแขนงที่เป็นวิชาทั้งเวทและศาสตร์หลายอย่าง ถึงได้สูญไปบางทีไม่มีลูกศิษย์ที่รักที่พอใจเขาก็ปล่อยไปให้ตายกับตัวเขาไป
ตัวผมเองจึงนิยมแนะนำอะไรตรงๆให้มันถูกหลัก ของมันไม่ได้มีอะไรเวอร์มากมาย ทุกอย่างต้องมีเหตุคิดตามสมควร อย่าง ของช่วยเรื่องมหาลาภ บูชาแล้วมันก็ไม่ได้มาขายของแทนเราหรือทำงานแทนเรา แต่มันช่วยให้เราไปสู่ทิศทางที่ดี และเป็นแรงเกื้อหนุนให้ดีในเรื่องนั้นๆได้ มีจิตยึดมั่นไว้เถอะดี ผมเองเรียนจบปริญญานะ แต่ก็ไม่เคยไปสมัครงาน และไม่เคยเอาใบทรานสคิปไปถ่ายเอกสารเลยด้วยซ้ำ อยู่ตรงนี้เพราะอยู่กับหลวงน้ามานาน ใจมันรักและชอบด้านนี้ อีกอย่างรุ่นตารุ่นทวดของผมก็เป็นหมอยา ในสมัยก่อนที่ยังไม่มีโรงพยาบาลแพร่หลาย ก็อาศัยการทำยาเอง และเป่าด้วยคาถากันทั้งนั้น พอปัจจุบันมีโรงพยาบาล การรักษาสะดวกเป็นเทคโนโลยี คนก็มองพวกนี้เป็นอีกแบบ และวิชาก็สูญๆไป ไม่นึกไม่คิดเลยว่าอดีตสร้างมาให้เป็นอนาคต คนรุ่นเก่าไม่ให้กำเนิดคนรุ่นใหม่จะเกิดได้ไง ปู่ย่าตาทวดของเราที่มีชีวิตสืบทอดเรามาหลายๆท่านก็ได้รับการรักษามาแบบนี้ ของมันก็มีคุณ ไม่ว่าการคิดค้นอะไรทั้งเครื่องบินหรือรถ มันก็เริ่มจากแบบที่เรามองว่าล้าสมัยกันทั้งนั้น ก็ให้คิดถึงเขาบ้าง ปู่ย่าตาทวดเราก็รุ่นเก่าทั้งนั้น
แต่ก็นะใครจะเป็นอย่างไง ใครจะคิดอย่างไงใจผมยังเด็ดเดียว ก็ใจมันรักและอนุรักษ์ไว้ซึ่งครูบาอาจารย์ ผู้ประสิทธิประสาทสั่งสอนให้เป็นคนดี มีเมตตา ในสังคม ให้รู้ว่าอะไรที่ถูกที่ควรในวิชาเหล่านี้ อะไรมันผิดหรือดีไม่ดีอย่างไร คนเราแม้ใจถึงพระก็ไม่ต้องห้อยพระ แต่จะมีซักกี่คนกันที่มีจิตเชื่อมโยงได้ขนาดนั้น ก็อาศัยเครื่องราง ของมงคลต่างๆ ที่ท่านกำหนดจิตมาเป็นสะพานให้เชื่อมโยงถึงกัน เรื่องมองไม่เห็นแต่มีจริงมันมีเยอะ คนเราเองเกิดมามีชีวิตจิตใจ บรรพบุรุษไม่ใช่ปุ๋ยชีวะภาพ ระลึกถึงคุณท่านบ้าง เราต่างยึดเหนี่ยวว่าปู่ย่าตาทวดหรือญาติมิตรที่วายชน ยังมีภพภูมิอยู่ในที่ใดที่หนึ่ง ทำบุญให้ท่านเป็นเรื่องดี ผมเองเชื่อในเรื่องบุญบาปแน่นอนอยู่แล้วไม่ต้องห่วง แต่ท่านเองก็เถอะ ควรเชื่อไว้บ้าง เชื่อไว้มันดีแน่ เพราะตายไปแล้วจะได้มีที่ไป.
ไผ่ ศิษย์ธรรมานุกูล ( ศิษย์เอกพระครูประภัศร์ธรรมานุกูล ) "กิจจา สุขประเสริฐ"
ภาพทุกภาพเป็นสิทธิและลิขสิทธ์ ห้ามคัดลอก ตัดต่อ หรือนำไปแอบอ้างใดๆทั้งสิ้น พิจารณาความเหมาะสม โดย ไผ่ ศิษย์ธรรมานุกูล
|